بررسی عوامل موثر بر کودک آزاری جسمانی با تاکید بر والدین

هدف این پژوهش بررسی عوامل موثر بر کودک آزاری جسمانی با تاکید بر والدین بود که تعداد 120نفر از والدینی که اقدام به آزار جسمانی فرزندان خود در 6 ماه سال 88 کرده بودند در مقایسه با 120 نفر از والدینی که کودک آزار نبودند انجام شد. روش تحقیق پیمایشی از نوع علی – مقایسه ای و تکنیک جمع آوری اطلاعات پرسشنامه، والدین کودک آزار سرشماری و والدین غیر کودک آزار به صورت تصافی انتخاب شدند. تحلیل نتایج و آزمون فرضیات با استفاده از روش های آمار استنباطی و آزمون t استیودنت برای مقایسه میانگین ها استفاده شده است در سطح بالاتر برای پیش بینی متغیر وابسته آزار جسمانی از تحلیل چند متغیر رگرسیون با روش گام به گام استفاده شد و در نهایت جهت تبیین اثرات مستقیم و غیر مستقیم متغیرهای وارده شده در معادله رگرسیون، از تکنبیک تحلیل مسیر با استفاده از ضرایب بتا بهره برده ایم. تمامی مراحل پردازش و تحلیل داده ها در برنامه نرم افزار spss انجام شده است. بر اساس یافته های پژوهش والدین کودک آزار، 8/55 درصد از والدین در حد خفیف آزار جسمانی کودک خود را مرتکب شده اند. نتایج پژوهش نشان می دهد والدین کودک آزار و غیر کودک آزار از نظر میزان جامعه پذیری از نظر آماری تفاوت معنی داری با هم دارند. والدین کودک آزار و غیر کودک آزار از نظر میزان محرومیت از نظر آماری تفاوت معنی داری با هم دارند. همچنین والدین کودک آزار و غیر کودک آزار از نظر سطح برآوده شدن انتظارات از فرزندان و تجربه خشونت در خانواده پدری از لحاظ آماری تفاوت معنی داری با هم دارند. بنابراین فرضیات پزوهش تائید می گردد.